In dit tweede deel van ode aan Parijs neemt Karin je mee van het Louvre naar de Arc de Triomphe en verteld je over deze fascinerende plek in Parijs.

Na een dagje al het moois te hebben bekeken in het prachtige museum het Louvre, kunt u een fijne en flinke wandeling maken richting Arc de Triomphe. Onderweg loopt u door de Jardin des Tuileries ( de tuinen van de dakpannen, de naam is afkomstig van de groeve voor dakpannen van klei ), richting Place de la Concorde.

De tuinen bevinden zich in het midden van Parijs en trekt jaarlijks zo’n 6 miljoen bezoekers. Het park heeft twee grote aangelegde vijvers en divers kleinere vijvers.

Catharina de ‘Medici heeft de tuinen in 1553 in een Italiaanse stijl laten aanleggen, met o.a. prachtige fonteinen. In 1664 werden de tuinen in opdracht van Colbert door de tuinarchitect André le Nôtre mooier gemaakt met onder andere een brede laan en geometrische bloemperken. In de 20^ste eeuw werden de Tuilerieën verfraaid met beeldhouwwerken van Aristide, Ciacomette, Roy Lichtensten, Dubuffet en Maillol. In 1990 vroeg de Franse president Francios Mitterrand een nieuw tuinontwerp aan bij Jacques Wirtz. Er werden hagen geplaatst in de verzonken tuin en zo wordt deze beschermd tegen het drukke verkeer en lawaai van Parijs.

Napoleon gebruikte het paleis ( louvre ) als zijn werkplek en hij lied in 1808 de Arc de Triomphe du Carrousel bouwen als aandenken aan zijn overwinningen bij de vele gevoerde oorlogen.

Overal in de tuinen staan losse stoelen die u kunt gebruiken om ergens in de tuinen te gaan zitten. In het zijn ook een paar restaurants waar u crêpes kan eten maar ook een patatje. In de maanden juli en augustus is er een kermis met heel veel attracties en tentjes waar je kan eten. Vanuit het reuzenrad heeft u schitterend uitzicht.

Sinds 1991 staat Jardin des Tuileries op de werelderfgoed lijst van UNESCO. Onder de Jardin des Tuileries is een ondergrondse parkeerplaats gevestigd. In Jardin des Tuileries zijn 2 musea gevestigd, dit zijn de enige twee gebouwen die overgebleven zijn van de vroegere Jardin des Tuileries.

Musée de l’Orangerie : schilderijen, onder andere de serie waterlelies van Claude Monet en Galerie nationale du Jeu de Paume waar fotografie en videokunst van de 19e t/m 21e eeuw is te zien.

En dit allemaal midden in Parijs. Eenmaal door de prachtige tuinen te hebben gelopen en uitgerust op één van de vele stoelen, betreden we via een mooie trap Place de la Concorde ( Eendrachtsplein ) is het grootste plein van Parijs en ligt tussen de Jardin des Tuileries en de Champs=Elysees. Op het plein staat o.a. de meer dan 3000 jaar oude obelisk uit de tempel van Ramses II. Deze werd geplaatst in 1836 om zo de ellende te vergeten wat er voor die tijd was gebeurd op het plein. De obelisk is één van de drie Naalden van Cleopatra en werd geschonken door Mohammed Ali, onderkoning van Egypte. De Obelisk dateert van 1250 voor Christus en stond ooit voor de Luxortempel. De zuil is bedekt met Hiërogliefen van Ramses II. De obelisk doet dienst als zonnewijzer, op het plein zijn lijnen gemarkeerd waarop de schaduw van de punt van de obelisk het uur en de datum aangeven.

Het plein werd ontworpen in 1763 door architect Ange-Jacques Gabriel. Het ruiterstandbeeld van de Franse koning Lodewijjk XV stond in het midden van het plein, dit om de genezing te vieren nadat de koning Het achthoekige plein is met zijn oppervlakte van acht hectare het ernstig ziek was geweest. Het plein stond toen bekend als Place Louis XV. Tijdens de Franse revolutie ( 1792 ) werd het plein omgedoopt tot Place de La Révolution en het ruiterstandbeeld werd vernield en werd vervangen door een beeld van Liberté.

In dezelfde tijdspanne werd er de Guillotine neergezet, waarmee in enkele jaren zo ongeveer 1120 mensen werden onthoofd. Onder deze personen bevonden zich vele bekenden. Denk hierbij aan Marie-Antoinette, koning Lodewijk XVI, Danton en Robespierre.

Het plein heeft meerdere namen gekend maar in 1795 kreeg het zijn huidige naam, Place de la Concorde.

Op Quatorze Juillet ( 14 juli en nationale feestdag in Frankrijk ) vertrekken de parades vanaf hier naar Avenue des Champs-Élysées.

Op elke hoek van het plein ( 8 ) staat een standbeeld dat symbool staat voor een Franse stad: Bourdeaux, Brest, Lille, Lyon, Marseille, Nantes, Rouen en Straatsburg, de beelden werden geplaatst door Jaco Ignaz Hittorf en werden geplaatst tussen 1833 en 1846, tevens werd er een bronzen fontein, Fontaine des Mers toegevoegd aan het plein. De tweede fontein, Elevation de la Maritime werd in 1839 toegevoegd.

Vanaf Place du la Concorde kunt u vele richtingen op. Denk hierbij aan Pont Alexandre III, ( deze werd gebouwd voor de wereld tentoonstelling in 1900 ) over de Seine naar de Avenue W. Churchill, deze straat loopt tussen twee paleizen, le Grand Palais en Petit Palais en natuurlijk als u rechtdoor blijft lopen naar de Avenue des des Champs-Élysées, met uitzicht op Arc du Triomphe. Aan het begin van de des Champs-Élysées, staan monumentale standbeelden die de paarden van Marly representeren. Overigens zijn de beelden buiten kopieën, de echte standbeelden bevinden zich in het Louvre.

Als u van het Louvre richting Arc du Triomphe loopt, dan loopt u over heel veel geschiedenis, zoals hierboven beschreven.

Ik zelf werd een blij ei die wel honderd keer deze weg zou kunnen lopen, elke keer zie ik weer nieuwe dingen en realiseer ik bij  mijzelf wat is tijd vergankelijk. En wat mooi dat er over Parijs zoveel geschreven is, waardoor wij weten wat er allemaal gebeurd is. Ik weet dat er op het Place du la Concorde erg veel narigheid is voor gevallen uit de Europese geschiedenis. Maar toen ik daar stond, dacht ik alleen maar, wat mooi, wat groot en wat Frans allemaal.

In mijn volgende blog gaan we Avenue des Champs-Élysées betreden en de geschiedenis van deze bekende straat. We eindigen bij de Arc du Triomphe met het graf van de onbekende soldaat.

XKa

Booking.com