Frans zijn “haar” transformatie

Niet meer uren voor de spiegel. Zoals je al in een vorig bericht hebt kunnen lezen heeft Frans zijn haar er helemaal af laten scheren. Dit was geen spontane actie maar was enkele maanden van tevoren al bedacht.

Hobby’s, Studie en andere prioriteiten

Toen we eenmaal hadden besloten om Nederland een tijdje te gaan verlaten ga je ook nadenken over wat je allemaal in die tijd wilt gaan doen. Uiteraard hadden we bedacht om plaats onafhankelijk te gaan werken maar naast dit zit je ook over andere dingen na te denken zoals wat willen we met onze vrije tijd gaan doen, welke hobby of studie wil je gaan oppakken en welke plaatsen wil je bezoeken. Ik zat al een tijdje na te denken over wat ik met mijn haar wou gaan doen. Jaja wij mannen hebben hier net zoals vrouwen ook weleens last van alleen uiten wij dit minder 😉

Maar goed ik dacht waarom scheer ik mijn haar niet af als ik eenmaal in Thailand ben? In het ergste geval staat het voor geen meter en dan laat ik het weer aangroeien en tegen de tijd dat we weer in Nederland zijn is het weer normaal. Niemand die iets heeft gemerkt. Ik moet er dan alleen om denken dat ik geen foto’s van mezelf maak.

Stoute Schoenen

Nou een tweetal weken in Chiang Mai te zijn heb ik de stap durven maken en heb ik de stoute schoenen aangetrokken om de kapsalon binnen te stappen. Samantha wist ervan maar toen het moment eenmaal aandiende schrok ze toch een beetje. Eenmaal binnen was er niemand anders maar wel drie bedienden die me eventueel verder kunnen helpen. Na met een aantal gebaren met bijbehorend gelijk te hebben gemaakt is het duidelijk geworden dat ik van al mijn haar af wil.

Of toch niet?

Wat wel leuk is in een kapsalon in Thailand is dat eerst je haren worden gewassen waarbij je hoofd en schouders gemasseerd worden. Hoe tof is dit. Ondanks dat ik helemaal blij wordt van de massage voel ik me toch ook een beetje gespannen omdat ik geen idee heb hoe het eindresultaat zal zijn en of een kale kop mij überhaupt staat. Na de massage wordt ik na de kappersstoel begeleidt waar ik plaats mag nemen. Er wordt een schort omgedaan en ik krijg nogmaals een korte schoudermassage om me te helpen ontspannen. En dan krijg ik de vraag wat ik precies wil wat betreft mijn haar? Ok, ik dacht dat dit al bekend was maar nu komen de drie medewerkers om me heen staan en proberen we nogmaals duidelijk te maken met geluid en handgebaren wat ik precies wil. Na een kleine minuut is het gelukkig helemaal duidelijk en kan de klus beginnen.

Point of no return

Waar ik dacht dat het in lagen afschoren zou worden was het nu gelijk standje 0 waarbij alles er direct af wordt gehaald.  Kortom mijn plan valt in duigen en ik moet het proces nu zwijgzaam ondergaan. Dit omdat ik geen Thais kan en de kapster geen engels. Af en toe lachen na elkaar helpt de gespannen sfeer te doorbreken want ik merk dat ik toch niet helemaal happy ben met het eindresultaat. Ik heb immers dit nog nooit gedaan en wat je eenmaal niet kent voelt eng.

De klus is geklaard

Toen de klus geklaard was keek ik voor het eerst naar mijn kale kop. Dit was wel een aparte gewaarwording zal ik je zeggen. Het gevoel kan ik niet echt meer omschrijven maar ik weet nog wel dat ik nu niet wist of ik het mooi of spuuglelijk vond. Ik werd door de kapster weer meegenomen en mijn hoofd (ditmaal zonder haar) werd nogmaals gewassen en kreeg ik wederom een hoofd- en schoudermassage. Ik kan zeggen dat ik aan dit fenomeen wel kan wennen. Na de massage was het ritueel afgelopen en kon ik langzaam gaan wennen aan mijn nieuwe kop met alleen maar gemillimeterd haar.

De dagen erna

Ik weet nog dat ik de eerste uren alleen maar met mijn handen door mijn haar wilden gaan. Maar ja als je geen haar meer hebt hoor je alleen maar geschuur. Na een goede nacht slaap wordt ik ‘s ochtends wakker en kijk ik in de spiegel. Daar waar ik heel veel haar verwacht zit er nu helemaal niks meer. Ok, ik moet even omschakelen. Ondanks dat je het wel weer is de realiteit toch nog niet helemaal binnen gedrongen. Wat wel grappig is om te ervaren is dat de mensen die je nog niet eerder hebt ontmoet nu wellicht anders naar je gaan kijken omdat je een kale kop hebt. Gelukkig heb ik dat negatief denkbeeld snel achter me gelaten en ben ik verder gegaan.

En nu

Nu mijn haar weer een week gegroeid heeft weet ik dat ik een kale kop maar niks vindt. Ik (we) vinden het mooier als het iets langer is. Tevens vindt ik het fijn dat als ik met mijn handen door het haar ga ik ook daadwerkelijk haar voel bewegen.