Het wordt koud in Nederland. Karin verteld hoe ze een haat liefde verhouding heeft met het koude weer in combinatie met een auto.
Auto en Kou
De wekker gaat het is weer tijd om vroeg op te staan het is weer zo’n manic Monday, het begin van de vijf daagse werkweek alhoewel ik soms ook wel op zes of zeven dagen kom. Inmiddels vriest het buiten dus enige voorzorgsmaatregelingen getroffen. Voorruit afgedicht wetende dat ik morgenochtend nog 5 ramen ijsvrij moet maken. Het is halverwege november en het vriest -5. Krijgen we misschien een witte kerst ? In Zwitserland ligt er inmiddels een pak sneeuw net zoals in Zweden, ik denk dat het geen sneue skivakantie gaat worden voor diegene die lekker gaan wintersporten.
Onregelmatige diensten
Nu werk ik zeer onregelmatige diensten en heb weleens het weer het één en ander toegewenst. Ik kom op rare tijden thuis als er bijvoorbeeld nog niet gestrooid is of ik ga op rare rijden van huis als er wederom nog niet gestrooid is. Ik vind de winter erg mooi alleen niet als ik op de weg zit. Een aantal jaren geleden stond ik plotseling met mijn auto overdwars op een rotonde en had enige moeite mijn auto weer back on track te krijgen, het lukte maar de bibbers in mijn benen bleven enige tijd aanhouden.
Een aantal jaren geleden heb ik mijn auto total loss gegleden tegen de stoeprand aan. Onderstel lag gewoon op de weg. Dus je snapt wel dat ik echt niet van gladdigheid hou. En we daarna ook hals over de kop een andere auto moest kopen.
Nog een voorbeeld
Zo was ik ooit eens met de kinderen en hond op stap op de Woldberg en ik had de auto geparkeerd met de neus naar boven tegen een schuin gedeelte, niet slim als er sneeuw ligt en het vriest. We hadden een frisse neus gehaald en onze hond was al erg moe, mooi zo dacht ik nog. Totdat ik bij de auto aan kwam en deze startte en mijn achter kant weg begon te glijden en mijn voorwiel zich dieper in de sneeuw en zand vast maakte. Kinderen lichtelijk in paniek, hond die mij appelig aan keek. En ik Hans gebeld help je moet mij ophalen want ik sta in het schemer in het bos en daar houdt ik niet van. Ja maar dat lukt nu niet meteen en waar ben je precies. Uuuuh tjaa op een schuin stuk. Na weer wat rustig te zijn geworden bedacht ik mij dat ik ruitensprayontdooier had en ik spoot dit om mijn achterbanden , na een paar minuten weer de auto gestart en voilà ik kon wegrijden. Nu heb ik wel meer rare toestanden beleefd met de Opel Omega, grote auto. Gewoon ermee ophouden als je op de snelweg rijdt op de snelweg, geen zin meer en dat het dan om de nokkenaspositiesensor ging, wist ik veel. De auto stopte gewoon en dan is ruim 1300 kilo schoon aan de haak wel lastig besturen. Gelukkig is alles goed afgelopen maar die auto was heel rap weg.
Eén regel
Ik heb één regel en dat geldt voor computers en auto’s. Ze doen het of ze doen het niet. Alles wat er tussen in zit heb ik geen geduld voor. Alhoewel ik wel een computer in elkaar kan zetten, maar dan nog moet ie het meteen doen. Bitjes en bytjes is voor mij hocus pocus. En Nokkenaspositiesensor ook.
Garage Gert Post
Ik heb wel de wintersloffen onder mijn auto laten zetten door Garage Gert Post, mij vaste garage. Niet omdat het moet maar omdat het een prima garage is. Als mijn auto het weer eens laat afweten vraag ik Gert of Jan en nu ? Gaat zoveel kosten maar misschien is het toch beter even rond te kijken naar een andere auto. Ik vertrouw de medewerkers en krijg ook algrabra van wat er met mijn auto is. Een aantal dingen snap ik wel, maar niet alles.
Zelf reparaties uitvoeren
Ook snap ik helemaal niets van kleine auto’s, ik parkeer die dingen overdwars op de parkeerplaats of trek te hard op zodat ik eerst in de stoel wordt gedrukt om vervolgens met mijn snufferd bijna tegen het stuur aan te zitten. Geloof mij Karin in kleine gebakjes is vragen om heel veel problemen zeker als de auto’s nogal pittig zijn. Mijn auto moet groot zijn en kunnen varen, dit bedoel ik, weinig last van wind, behoorlijk gewicht op de weg en vooral groot, maar wel dat ik over de neus kan kijken en een trekhaak, want dat is stoer. Ik rij namelijk eigenlijk nooit met karretjes, alleen als ik vooruit mag rijden. Daarom hebben wij ook een tent en geen caravan.
Dit bericht is geschreven door Karin van Dokkumburg
Nokkenaspositiesensor, leuk woord voor scrabble 😉 Heb ik ook weer wat geleerd.
En een trekhaak is stoer haha..